« …Έτσι πες το χριστιανέ μου»

Αντωνίου Ν Γιαννακοπούλου

         ΜΠΑΣΤΑ

Μπάστα το έλεγαν πολλοί

ήτανε ετότε νιές και νιοί.

Ήταν μια άλλη εποχή

ζούσαν με δυστυχία πολλή.

Και ξαφνικά να και οι λοιμοί

να και θάνατοι πολλοί.

Σβήνουν από το χάρτη τα χωριά

σβήνουνε γέροι και παιδιά.

Και σαν επέρασαν τα χρόνια

και σαν ήρθαν νέα αηδόνια,

ζωντάνεψε πάλι το χωριό

μα ήθελαν άλλο όνομα γ’αυτό.

Δώσαν εντολή: Κείνο το όνομα να αλλαχτεί

κι αμέσως Κρυονέρι το χωριό να βαπτιστεί.

Μα δεν το θέλανε οι χωριανοί.

το όνομα εφώναζαν να μην πειραχτεί!

Και τότε βγαίνει νέα διαταγή

το χωριό Μοναστήριον να ονομαστεί.

Πέρασαν τότε νέοι προβληματισμοί

και το χωριό τί θα γινεί;

Κι έτσι λοιπόν αποφασίζουνε

Κρυονέρι το βαπτίζουνε

και στα χαρτιά έτσι το γράφουνε

μα πάντα αλλιώς το φωνάζουνε.

Μπάστα είναι για τους παλιούς

Μπάστα για νιές και νιους!!!

====================

 Θεόδωρος Γ. Δημόπουλος, εκπαιδευτικός

Το χωριό Μπάστα 

Η ιστορία του με δυο κουβέντες 

Βορειοανατολικά της Αρχαίας Ολυμπίας και σε απόσταση εννιά χιλιομέτρων - Διοίκηση Ηλείας». Στην καταγραφή του 1845 [Οι οικισμοί της Ελλάδας Νόμος ΚΕ΄5/12/1845], το χωριό Μπάστα αναφέρεται έτσι: «οικισμός Μπάστα - Δήμος Ωλένης - Διοίκηση Ηλείας». Το 1912, με την κατάργηση του Δήμου Ωλένης, οι συνοικισμοί Μπάστα και Χελιδόνι απαρτίζουν κοινότητα με έδρα το Χελιδόνι [Β. Δ.18-8-1912, ΦΕΚ.256/1912]. Το 1928, με κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου, το Υπουργείο Εσωτερικών, άλλαξε το όνομα του χωριού Μπάστα σε Κρυονέριον [Δ. 19-7-1928 ΦΕΚ. Α 156 /1928]. Το 1932 αναγνωρίζεται, για πρώτη φορά, σαν ανεξάρτητη κοινότητα με έδρα το Κρυονέριον [Δ.20-2-1932, ΦΕΚ. Α 49/193211]. Η αλλαγή του ονόματος δεν έγινε αποδεκτή από τους Μπασταίους, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Αυτό φαίνεται κι από τις ενέργειες [Επίσκεψη του Νομάρχη το 1937] της διοίκησης της Μεταξικής δικτατορίας στην προσπάθειά της να τους πείσει, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι το 1940, μετονόμασε το συνοικισμό και κοινότητα Κρυονερίου σε Μοναστήριον [Β. Δ. 28-8-1940, ΦΕΚ. 271/1940]! Αυτή η εκδικητική ενέργεια της διοίκησης, εξόργισε και γέμισε με θυμό τους Μπασταίους και ιδιαίτερα τις Μπαστιώτισσες. Η διοίκηση με την παμπόνηρη αυτή διαδικασία άσκησε ακραίο εκβιασμό. Το 1953 μετονόμασε το συνοικισμό και κοινότητα Μοναστηρίου σε κοινότητα Κρυονερίου [Β. Δ. 23-7-1953, ΦΕΚ. Α 195/1953]. Τα δύσκολα εκείνα χρόνια οι Μπασταίοι δώσανε τόπο στην οργή, αλλά ποτέ δεν συμφώνησαν μ’ αυτό που έγινε. Τι να κάναμε , παιδί μ’, ήταν η γεμάτη πόνο απάντηση. Οι διοίκηση θεωρούσε βαρβαρικό το όνομα Μπάστα και για να το εξελληνίσει, βάλθηκε να το αλλάξει. Η αλλαγή του ονόματος του χωριού, από Μπάστα σε Κρυονέριον, από Κρυονέριον σε Μοναστήριον και από Μοναστήριον πάλι σε Κρυονέριον και όχι σε Μπάστα, ήταν μια τραγωδία, που θα μπορούσε να έχει τίτλο: «Α σιχτίρ πια ... », που ξεστόμισε στην αγανάκτησή του ο τότε πρόεδρος του χωριού Ν. Γεωργίου. Το χιλιόχρονο όνομα του χωριού των πατεράδων και μανάδων μας, παππούδων και γιαγιάδων, πάππων προσπάππων, μέχρι και του πρώτου οικιστή, που κι αυτός, σίγουρα αναπαύεται στα χώματά του, επιστρέφει και αντηχεί στα αφτιά μας, σαν οι κοντοχωριανοί μας λένε: « … Αα, απ’ του Μπάιστα …, έτσι πες το χριστιανέ μου». Αφιερώνεται στη μνήμη όλων των Μπασταίων, πάππων προσπάππων, μέχρι και του πρώτου κάτοικου του χωριού Μπάστα.