Ο Ιησούς πέρασ' απ' του ... Μπάιστα!

   Από: Θεόδωρος Γ. Δημόπουλος, εκπαιδευτικός

         Το μωρό που  πέρασ' απ' του Μπάιστα  και ... καλά ξεμπερδέματα                                                                                                                                                        

          Στην ιστοσελίδα http://www.aljadid.com/books/Bertram_-_The_Holy_Familys_Journey.html  του  ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ  al Jadid  στις 24/10/2010 και σε αυτόματη μετάφραση στα Ελληνικά, από τις διαολομηχανές της Google,  διαβάζουμε για τη φυγή του Ιησού στην Αίγυπτο. Η αυτόματη μετάφραση τη φυγή τη λέει ταξίδι ! Τι πραγματικά λέει το περιοδικό παραδίδεται στους Αγγλομαθείς. Στους Ελληνομαθείς, είναι περσότερο από σαφής η διαφορά. Άλλο να σε κυνηγάει ο Ηρώδης κι άλλο να πας ταξίδι πάνω σ' ένα γάιδαρο, άιντε και Κυπριώτικο. Οι Μπασταίοι θεωρούσαν τα Κυπριώτικα γαϊδούργια, κάτι σαν τις σύγχρονες μερσεντές. Τα τσίλικα άλογα, ήταν, ας πούμε, οι Ρολς Ρόυς  Στην ιστοσελίδα του:  www.lakavidi. το Μπαστιωτόπουλο της Κύπρου,  Χρ. Demetrakopoulos, βέρος Τζούκας, ήθελε ναντου πάρει ο μπαμπάκης του τσίλικο άλογο!  

Κανένας και ποτέ, απ' όσα γνωρίζουμε,  δεν υποστήριξε πως το γαϊδούρι του μικρού Γιεχοσούα, ήταν σπουδαίο γαϊδούρι. Όλοι λένε και γράφουνε πως ήταν  ένα φτωχό γαϊδουράκι. Ποτέ και κανένας δεν έβγαλε τσιμουδιά για πλούσιο γαϊδούρι. Τα πλούτη των γαϊδάρων καθορίζονταν από αυτά των αφεντικών τους.  Πλούσια βρισίδια για πλούσιους από τους πτωχούς τω πνεύματι και  τις τσιέπες, είχαμε και θάχουμε για όσο θα υφίστανται τέτοιες διακρίσεις. Οι βρισιές έπονται των πλουσίων και δεν προηγούνται.  Όλες οι λέξεις ζουν περσότερο από τα πράγματα και τις καταστάσεις που προσδιορίζουν. Στο χωριό Μπάστα είναι περισσότεροι οι πεθαμένοι από τους ζωντανούς, αν βέβαια συμπαντικά, υπάρχει τέτοια διάκριση! Ποτέ δεν παραπονέθηκαν οι πλούσιοι για τις βρισιές των φτωχών. Νοιάζονται μόνο για τα πλούτη τους κι ας πάει και το παλιάμπελο.

        Δεν πάγαινε, πως να το κάνουμε, να ιππεύει σε σοϊλίτικο άλογο, σαν τους Ηρώδες  ο μικρός Ιησούς.  Οι Μπασταίοι του δικού μας Μπάιστα κι όχι του τελ Μπάστα, ξεχώριζαν τα γαϊδούργια σε στρεκλιάρικα και βαρβάτα, σε  ψοφίμια και Κυπραίικα ή Κυπριώτικα. Σπάνια κάποια γυναίκα ξεστόμιζε κάτι για φτωχό γαϊδουράκι. Το λυπάμαι το μαύρο, λέγανε. Αυτό το μαύρο δεν αναφερόταν στο χρώμα, αλλά στην αδυναμία και τα βάσανα που τα μοιράζονταν μαζί τους. Στα δύσβατα μονοπάτια του χωριού,  πάντα φέραν φόρτωμα. Οι μεν ζαλιά με ένα δεμάτι, τα δε με δυο

         Βέβαια λέγανε πολλά για 'κείνους που παίρνανε και το ιμάτιο του φτωχού, κατά πως έλεγε σαν μεγάλωσε ο μικρός φυγάς, που ξεκουράστηκε και ήπιε νερό απ' τον πρώτο αυτό οικισμό της ανθρωπότητας, που οι ειδικοί σήμερα το λένε τελ Μπάστα. Ο homo sapiens, που 'φτιασε αυτόν τον πρώτο οικισμό, σαν ξεμύτισε από την υποσαχάρια φωλιά του, δεν ξέρουμε κι ούτε θα μάθουμε πως λέγαν, κι αν λέγαν, τον οικισμό τους. Ποιο μωρό  ονοματίζει την ανάγκη του σαν την ικανοποιεί. Αργότερα, σαν μάθει, κι αν … Στερνή μου γνώση να σε 'χα πρώτα, λέγαν οι Μπασταίοι παίρνοντας ύφος σοφού, για να προσθέσουν σουφρώνοντας χείλη,

 κουνώντας το κεφάλι σε ρυθμό 

απογοήτευσης : Αλλά πού μυαλό! Δεν είναι σίγουρο πως εννοούσαν ότι η συνείδηση πάντα έρχεται, αν έρθει, πολύ - πολύ  μετά. Και το χειρότερο, σαν έρθει, θρονιάζεται και διεκδικεί με θρασύτητα το ψεύδος της! Πόσα και πόσα φονικά δε έχουν στο ενεργητικό τους οι προκαταλήψεις! Η φυγή στην Αίγυπτο του μικρού Ιησού δεν έσωσε ούτ' ένα απ' 

“ 

τους παίδας τους εν Βιθλεέμ και εν πάσι τοις ορίοις αυτής από διετούς και κατωτέρω, αφού ο Ηρώδης "εθυμώθη λίαν, και αποστείλας  ανείλεν  πάντας τους παίδας

”. Στο χωριό Μπάστα τραγουδιόταν στα χριστουγεννιάτικα κάλαντα πως ο θηριώδης Ηρώδης, 

 χιλιάδες 14 σφάζει σε μία μέρα. Η Μπασταίικη παράδοση ξέρει τον ακριβή αριθμό και δεν τον κρύβει.  Βέβαια ο Ματθαίος δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Σαν συνεπείς Μπασταίοι και Μπαστιωτόπουλα, καταανοούμε τον ευαγγελιστή κι ας μας κρύβει, από ευγένεια(;), τον ακριβή αριθμό. (Ματθ. κεφ. 2,13-23).

       Το τι λέγαν οι Τελ Μπασταίοι 

και σε ποια γλώσσα, 

θα το μάθουμε, σαν οι λίθοι του τελ Μπάστα κεκράξονται. Αν,

 βέβαια, σώζονται μετά από 12 χιλιάδες μέχρι τώρα χρόνια και όσα, ποιος ξέρει, χρειασθούν μέχρι να μάθουμε τι λένε με την πέτρινη προφορά τους. Την ξύλινη την ξέρουνε φαρσί και καλαμάρι αυτοί που μιλάνε τα καλά ελληνικά τους, σαν δε λένε τίποτα! Τότε θα πάρουν την εκδίκησή τους τα στουρνάρια  και οι στούρνοι, κατά πως λέγαν οι Μπασταίοι για όσους  και ιδιαίτερα για όσα από τα παιδιά  δε σκαμπάζαν γρυ και λέγαν το γου και α, γα, του και α, τα κι όλα μαζί, κατσούλι, κι όχι γάτα ή γαλή! Βέβαια για ν' ανάψουνε φωτιά με με τον πριόβολο και την ίσκα, ψάχνανε να βρουν καλά στουρνάρια, που αφθονούσαν στον τόπο τους. Η αποσάθρωση του κροκαλοπαγούς πετρώματος, που χρόνο με το χρόνο διαλυόταν από τη συστολή και διαστολή, προμήθευαν τον τόπο με άριστης ποιότητας στουρνάρια. Αυτά πέταγαν κάτι σπίθες ... κι έπιανε φωτιά ο τόπος! Δε λέγαν όμως τίποτα. Βγάζανε μόνο σπίθες. Το τι κι αν λένε κάτι, θα το μάθουμε στο καιρό του. Δεν υπάρχει βιάση.

        Λέει λοιπόν η ιστοσελίδα 

http://www.aljadid.com σε μετάφραση από τις Γκουγκλομηχανές. Αν θέλετε, σώνει και καλά να το διαβάσετε στα αγγλικά, στην αρχή υπάρχει ο μεταφραστής. Επιλέξτε τη γλώσσα που θέλετε και διαβάστε το στη γλώσσα της επιλογής σας. Ακόμα και Κινέζικα! 

     “ Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Οικογένεια εισήλθε στην Αίγυπτο με το πέρασμα της από το Ουάντι αλ-Αρίς, γνωστό και ως τον ποταμό της Αιγύπτου, αν και στην πραγματικότητα είναι ένα μικρό ρέμα που σχηματίζει ένα φυσικό σύνορο με την Παλαιστίνη. Από εκεί, η πρώτη επίσημη διακοπή ήταν ο τόπος Τελ Μπάστα, ή Bubastis.                                                                                                                                                                 Τα ονόματα "Τελ. Basta" και "Bubastis" προέρχεται από το "Pi-Beseth» ή «Per-Bastet," που σημαίνει τον τομέα της.

Κάπως έτσι θα ήταν η Bastet 

Έτσι ήταν κάποτε ιερή πόλη, αν και σήμερα είναι απλώς ένα πεδίο με πέτρες ένα νεκροταφείο γάτας.
      Ο διάσημος μελετητής των ιερών, Mircea Eliade, δίδαξε ότι σε όλους τους πολιτισμούς, υπάρχουν ιερά, χώροι που χαρακτηρίζονται συχνά από τη φύση, με κίνητρο την αναψυχή, προσφέροντας σκιά με τα δέντρα, τις μυστικές σπηλιές, ή μαγευτικά βουνά? Και ότι αυτές αναγνωρίζονται ως ιερό μέσα από οράματα ή ενδείξεις ότι η μεταξύ τους σύνδεση, μέσω της θρησκευτικής πίστης, με τη θεϊκή.
        Το σήμα της αγιότητας στο Τελ Μπάστα είναι πάνω από ένα κίνητρο που λέγεται ότι έχουν δημιουργηθεί από το παιδί του Χριστού. Μια ιστορία της δημιουργίας του και προέρχεται από «τα οράματα του Θεόφιλου,« άλλη προέρχεται από το τοπικό επίσκοπο, και πρόσθετες πληροφορίες έχουν προστεθεί από τις πρόσφατες αρχαιολόγους.
          Ο Θεόφιλος, πρώιμος Πατριάρχης της Κοπτικής  Αλεξανδρείας, που πραγματοποιήθηκε το 385 - 412 CE. Πολλά από τα κηρύγματα και επιστολές του, γραμμένα σε κοπτική, έχουν διατηρηθεί, αν και τον 14ο αιώνα μεταφράστηκαν στα Αραβικά, Συριακά, και Αιθιοπικά. Από αυτά μαθαίνουμε ότι όταν η Αγία Οικογένεια έφθασε Τελ Μπάστα, δέχθηκαν επίθεση από ληστές. Στο τέλος, οι κλέφτες πήραν μόνο ασημένια σανδάλια του Ιησού. Ωστόσο, η Μαρία ήταν τόσο αναστατωμένη ότι το μωρό Ιησούς έκανε ένα σημάδι του σταυρού στο έδαφος, και μια πηγή με νερό εμφανίστηκε για την άνεση της.
         Σύμφωνα με το όραμα του  Θεόφιλου , ο Ιησούς στη συνέχεια, είπε," Αφήστε το νερό αυτό βοηθήσει να γίνει όλο και να θεραπεύσει τις ψυχές και τα σώματα όλων εκείνων που θα πίνουν από αυτό - με την εξαίρεση των κατοίκων αυτής της πόλης, από τους οποίους κανένας δεν πρέπει να θεραπευτεί από αυτήν . "(Αυτή η εκδικητική παρατήρηση μπορεί να είναι ειδική αφή Θεόφιλος», όπως ήταν γνωστός για την καταδίκη και την καταδίωξη χριστιανικών μοναχών που δεν συμφωνούν μαζί του.)
       Στον 20ο αιώνα, ο τοπικός επίσκοπος Yaqobus είχε μια διαφορετική εξήγηση για το καλό. Στην παράδοσή του, η Αγία Οικογένεια έφτασε στο Τελ Μπάστα και ζήτησε τρόφιμα και νερό.
Το αίτημά τους έγινε δεκτό από όλους τους κατοίκους εκτός από έναν αγρότη ο οποίος πρόσφερε  το σπίτι της οικογένειας. Εκεί, το μωρό Ιησούς θεράπευσε από την παράλυση τη γυναίκα του γεωργού. Την επόμενη μέρα, ο αγρότης πήρε την οικογένεια σε μια γιορτή προς τιμήν της θεάς Bastet γάτα, αλλά μόλις τη Μαρία και το Παιδί εισήλθαν στο ναό, τα αγάλματα της θεάς γάτας έπεσαν και γκρεμίστηκαν, εκπληρώνοντας την προφητεία του Ησαΐα 19:01.
         Ο Ιησούς στη συνέχεια δημιούργησε μια καλά στο ναό, και παρόλο που η πόλη αρνήθηκε να μετατρέψει, το πηγάδι έγινε πηγή θεραπεία για όλους όσους δεν τον απορρίψει. Μέχρι πρόσφατα, δεν υπήρχε καλή σηματοδότηση γι αυτή την ιερή θέση, αλλά το 1991, οι αρχαιολόγοι βρήκαν ένα καλά μέσα στα ερείπια ναού, και με ημερομηνία αυτής στον πρώτο αιώνα. Μέχρι το 1997, έπρεπε να συνδεθεί με έργα, όπως ο Θεόφιλος, οπότε και είχε δημοσίως συνδέεται με το Πηγάδι του Ιησού. Ο πατέρας Δανιήλ, ο ιερέας της ενορίας του Τελ Μπάστα, πιστεύει ότι αυτό είναι καλά χτισμένη στην κορυφή του ιερού άνοιξη του Ιησού, αλλά και άλλοι αρχαιολόγοι προτείνουν ότι είναι, στην πραγματικότητα, ένα από τα πολλά πηγάδια πρώτο αιώνα, μόνο στην ίδια περιοχή.
       Ένα πρόσθετο ιστορία που διαδραματίζεται στο Τελ Μπάστα προέρχεται από το "Η αιθιοπική διήγηση της Θεοτόκου." Παρά το γεγονός ότι από το 18ο αιώνα, αυτό, όπως το "The Vision," διατηρεί την προηγούμενη κείμενο που ήταν αρχικά σε κοπτική. Σε αυτό το κείμενο, στο Τελ Μπάστα ο Ιησούς ζήτησε από τον Joseph να τον φέρει για μια στιγμή, επειδή ο Ιησούς ήθελε να θέσει το χέρι του στο στήθος του Ιωσήφ και έτσι θα τον θεραπεύσει της κόπωσης του. Είναι ίσως εξαιτίας αυτής της ιστορίας που τόσες πολλές αιγυπτιακές εικονίδια εμφανίζονται Ιωσήφ μεταφέρουν τον Ιησού.  

Αυτή η κριτική βιβλίου εμφανίστηκε στο Αλ Jadid Magazine, Vol. 8, no. 8, όχι. 38 (Winter 2002) 38 (Χειμώνας 2002). Copyright (c) 2002 by Al Jadid Πνευματικά δικαιώματα (γ) 2002 από την Αλ Jadid ”

Αναρτήθηκε από Θεόδωρος Δημόπουλος στις 22:58 Δεν υπάρχουν σχόλια: http://basteika. mpasta.gr

Ετικέτες Ε1. Καμιά σχέση. Καμιά;